ELİF Y. BLOG

  Teorik olarak, ekonomik büyüme hızları sürekli bir artış gösteren toplumlarda işsizlik sorununun ortadan kalması beklenmektedir. İstihdam ancak büyüme ile arttırılabilir düşüncesi yaygın olsa da bu, büyümenin içeriğine göre değişen bir durum olarak karşımıza çıkar. Peki Türkiye’de bu ilişki nasıldır ? Son 20 yıldaki ekonomik gelişmeler büyüme ile işsizlik arasında doğrusal bir ilişki olmadığını göstermektedir. Yani ekonomiler büyürken işsizliğin azalması beklense de işsizlik artmaktadır. Teoride bahsedilen ilişki ise kapitalist sistemin işleyiş yasalarına uygun değildir. Kapitalist üretim tarzında sermayenin değişken kısmındaki artış ve işçi sayısı şiddetli dalgalanmalar yaşar. Son yıllarda gelişmiş ülkelerde teknolojik yenilikler, emek yoğun yatırımlar yerine sermaye yoğun yatırımların yapılmasına ve esnek üretim tarzına dayalı ekonomik büyüme sağlansa da bu durum istihdamı artırmadığı görülmektedir. Son yıllarda en önemli iki faktör teknolojik gelişmeler ve neoliberal ekonomi p

  Ekonomik krizler, makro ekonomik yapının bozulmasıyla ortaya çıkan dönemlerdir. Türkiye'de başlıca ekonomik krizler: 1946 krizi, 1958 krizi, Petrol krizleri (1974 ve 1980), 1994 krizi, 2001 krizi ve 2008 krizidir.  1946 Krizi: İkinci dünya savaşı dönemlerinde üretim gerilemiş, tarıma dayalı ekonomide genç nüfusun askere alınması ve teçhizat yetersizliğiyle 1945 yılında tarımsal hasıla önemli derecede gerilemiştir. Fiyatlar genel seviyesi aşırı yükselmiştir. Yeni bir kanun ile hükümete olağanüstü yetkiler verilmiştir. Bu dönemde ender olumlu gelişme ise savaş koşullarında artan maden talebi ile madencilik, elektrik, gaz ve su hasılalarında bir miktar artış olmasıdır. Savaş dönemi boyunca hasıla gerilemesi yaşanmasına rağmen tasarruf düzeyi oldukça artmıştır. Bu tarihte Türkiye Cumhuriyeti tarihinde yaşanan ilk devalüasyon* gerçekleşmiştir. Ancak hatalı bir karar olduğu düşünülmüştür. Devalüasyon: Bir devletin resmi para biriminin diğer ülke dövizleri karşısında değer kaybettirilme